JUST TRY IT – Challenge
Welkom op dag 2 van de JUST TRY IT – Challenge!
Nu je weet dat je alleen maar spirit kunt ervaren als je in contact bent met je essentie en je, om dat te bereiken, 100% verantwoordelijkheid hebt te nemen voor alles in je leven, ben je klaar voor de volgende inzichten. En als dat nog niet is gelukt, wees dan niet getreurd, maar laat je inspireren hoe je dat kunt doen met het vervolg van deze challenge. Weet dat het een proces is en iedere progressie is winst, waar je dan ook staat op dit moment en hoe klein die progressie ook is. Wees lief voor jezelf.
INZICHT 3 – De illusie dat jij niet goed bent zoals je bent
De universele wortel van onze overlevingsmechanismen en overtuigingen is het diepverankerde negatieve geloof dat we niet goed zijn zoals we zijn. Dit ‘geloof’ maakt dat we ons afgescheiden voelen van onze essentie, maar weet dat dit ‘geloof’ niet gebaseerd is op enige waarheid, integendeel: het is een illusie. De spirit komt weer in je leven terug als je besluit om dit negatieve geloof niet meer als waarheid aan te nemen.
Opdracht 3
Spreek onderstaande varianten van IK BEN NIET GOED GENOEG hardop uit en kijk welke het meeste raakt. Zet daar een positief besluit tegenover, schrijf het op een post-it, plak het op de spiegel en spreek deze zin iedere keer als je de post-it ziet HARDOP UIT. Je zult gaan ervaren dat dit zorgt voor spirit in je leven. Ook tof als je het in deze challenge met ons wilt delen, onderaan deze pagina.
Als voorbeeld: als je voelt dat de zin IK BEN LELIJK op jou van toepassing is, zet die dan om in een positief gestelde zin en voeg daar aan toe: en ik hou van me zoals ik ben. Dus: ik ben prachtig en ik hou van me zoals ik ben.
Nog een voorbeeld: IK BEN TEVEEL kun je omzetten naar: Ik mag er zijn en ik hou van me zoals ik ben.
IK BEN DOM IK BEN LELIJK IK DOE ER NIET TOE IK BEN TEVEEL IK BEN LASTIG IK BEN HET NIET WAARD IK VERDIEN GEEN LIEFDE IK BEN TE KLEIN OM SERIEUS GENOMEN TE WORDEN IK BEN ANDERS IK BEN EEN MEISJE IK BEN DRUK IK VERDIEN GEEN LIEFDE IK BEN STOM IK BEN ZWAK IK BEN EEN LOSER IK BEN WAARDELOOS IK BEN RAAR IK BEN LUI IK HOOR HIER NIET TE ZIJN IK BEN NIET GEWENST IK BEN NIET GOED GENOEG IK BEN SLAP IK BEN EEN EGOÏST IK BEN MIDDELMATIG IK BEN ONZICHTBAAR IK HOOR ER NIET BIJ IK BEN GEEN GOEDE MOEDER (hier zit nog een ander negatief geloof onder) IK VERDIEN GEEN RESPECT IK BEN NIET INTERESSANT GENOEG IK BEN EEN SLECHT MENSINZICHT 4 – Schuld en schaamte zijn killing voor je spirit
Schuld en schaamte zijn de toestanden waarin de energie direct stopt met stromen en die dus acuut alle spirit om zeep helpen. Zie dat het ook overlevingsmechanismen zijn die voortkomen uit het negatieve geloof en zet schuld en schaamte om naar spirit door het te delen, door er kwetsbaar over te zijn.
Opdracht 4
Deel hier op deze pagina iets over je schuldgevoelens en|of je schaamte. Ervaar de kracht van kwetsbaarheid en het helende effect om dingen met anderen te delen.
Ik schaam me want geen gewenste aanwezige in mijn zoon zijn leven, Ik schaam me dat ik een weggegeven kind ben van twee ouders die niet met elkaar waren en dus niet uit liefde geboren ben, dit merkte ik in de gemeenschap waar ik deel van uit maakte nog meer dus ben ik maar weer weggegaan, want eigenlijk voel ik me nergens bij horen, mijn Adoptief Vader, voor mij gewoon mijn Vader schoot zichzelf een kogel door zijn hoofd waar ik en mijn Moeder bij waren, ik was net 13 jaar geworden, dat voelt ook als een behoorlijke afwijzing,alhoewel ik deze dingen niet meer persoonlijk neem en de dingen van het leven aanvaard zoals ze zijn lijkt het me te achtervolgen afwijzing dan, in mijn diepste wezen voel ik nog steeds geen diepe liefde voor mezelf maar ben wel beter dan voorheen en ik heb het ook door, Ik zeg altijd ik heb een gedroomd leven ik droom van dingen die voor mij niet lijken weggelegd, maar blijf wel dromen, schuldig voel ik me tegenover mijn zoon voor een Man gekozen te hebben en hem in de steek heb gelaten, het lijkt onoverbrugbaar, ik mis hem en hou van hem het allermeest maar het lijkt keer op keer mis te gaan door zijn beledigingen wordt ik boos en wijs hem weer de deur, zo triest eigenlijk en ik wil het zo graag anders, maar ik ben niet moedig en durf niet naar hem toe te gaan alhoewel ik er even was met Pasen hij was niet thuis en zijn Geliefde ook niet, dus onverrichte zake weer naar huis. deze oefeningen doe ik al een tijdje niet meer maar zal ze oppakken. tot nader bericht. Yolanda Klooster
Lieve Yolanda, dit klinkt als een enorme opbouw van laag op laag, waar een diepgeworteld negatief geloof onder zit. Je ziet vaak dat als dit negatief geloof niet bij de bron wordt aangepakt, de opgebouwde lagen voor de ‘last’ in het leven zorgen, zoals schaamte, maar ook het idee dat je geen goede moeder bent. Terwijl het juist de bedoeling is om die bron aan te pakken. Bij jou is dat waarschijnlijk al de geboorte geweest. Toch ben je hier en dat is jouw spirit! Weet dat je hier niet voor niets bent en dat het dus ook voor jou mogelijk is om de spirit terug te krijgen (die er bij je geboorte al in zat). Overigens vraagt dit proces vanzelfsprekend wel wat meer context en begeleiding, maar je maakt een fantastisch begin door te delen in deze challenge (ik zou zeggen dat je dus wel moedig bent). Stapje voor stapje, steeds meer spirit in je leven.
Als ik twijfel aan mijn Moederschap, wat zit daar dan nog meer achter?
Zie hierboven
Het voelt zo onbenullig, maar wat ik net opschreef in mijn dagboek (terwijl ik wel moest lachen om mezelf) is dat ik een licht schuldgevoel ervoer gister bij het thuis houden van mijn dochtertje. Ze was zo moe dat alles verkeerd was. Ze wou elke minuut wat anders, terwijl ze tegelijkertijd meteen omsloeg in gillen en schreeuwen wanneer het niet ging zoals ze wou. Voor de beeldvorming – ze is bijna 3 jaar. Het was een pittige dag, maar nadat ze zich eindelijk had overgegeven aan haar slaap, was ze daarna weer haar vrolijke zelf. Dus waarom voel ik me toch schuldig? Wetende dat ik handelde in haar belang?
Dus dan ga ik onderzoeken. Komt dit voort uit een onzekerheid over mijn handelen? Twijfel ik aan mijn keuze? Nee.. Mag er geen weerstand of onenigheid zijn in huis? Dat ik ergens bang ben dat ze mij dit altijd zal verwijten? Nee… Moet alles altijd maar goed zijn? Nee.. Ik vermoed dat het ergens te maken heeft met het bepalen voor een ander wat goed voor hem/haar is.
Wat een mooie reflectie Saranisa. Volgens mij heeft jouw moederlijke intuïtie gevoeld wat goed was voor je dochter gisteren. Misschien voelt het onwennig dat je zo krachtig kunt handelen en dat daar gewoon niets mis mee is? Gelukkig by the way dat jij bepaalt voor haar, daar is zij nog veel te klein voor ?
Haha, ja, het zijn ook geen zorgen t.o.v. haar of mijn eigen moederschap 🙂 En hoe ze nu is, is heel normaal – zeker voor haar leeftijd. Ik ben vooral nieuwsgierig wat deze ’trigger’ voor mij betekent, waarbij de reactie van mijn gevoel op de situatie gebruik als spiegel. Handelen ‘vanuit de beste bedoeling’, vooral in combinatie met het de ander geen keuze geven. Mij niet gehoord en/of serieus genomen voelen. Dit zijn ‘mijn eigen’ onderwerpen, waar ik haar liever niet mee belast.
Terecht!! En heel mooi dat je hier helemaal verantwoordelijkheid voor neemt. Ik denk dat jouw nieuwsgierigheid je zal belonen met een mooi antwoord! Als je open en vrij naar je eigen gedrag kunt kijken, komt er vanzelf ruimte voor het antwoord!
Mijn schuld gevoel heb ik voor het feit dat ik mijn eigen ruimte nodig heb. Ik ben een helper maar merk steeds meer dat ik meer voor mezelf nodig heb waardoor ik er niet voor anderen ben zoals ik was en ze van mij verwachten. Ik heb de ruimte nodig om na een zware tijd van afscheid nemen van een vervelende relatie die op een nare manier geëindigd is, mn eigen leven te gaan creëren. Mijn eigen ” wereld” te maken en daarvan te genieten. Ik wil mn enthousiasme en mijn energie weer vinden en voor mezelf inzetten.
Hoi Nileen, de tijd is gekomen dat je even alle aandacht op jezelf mag richten om er dan weer helemaal voor anderen te kunnen zijn, energiek en enthousiast! Heel veel succes! Liefs Esmeralda
t.a.v. opdracht 3:
IK BEN ZWAK omgetuned naar: “Ik ben een sterke, onafhankelijke vrouw”. Ik heb dit briefje aan de binnenkant van mijn telefoonhoesje geplakt. Het heeft mij vandaag al goed geholpen.
t.a.v. opdracht 4
Vaak voel ik mij schuldig over wat ik wel of niet heb gedaan. Te weinig tijd ergens ingestopt. In familie of vriendschap of in het gezin. Of dat ik te veel ergens van heb gesnoept (ongezond eten). Hier kan ik dan flink van balen. Schuldig dat ik een avondje weg ga en mijn gezin “achterlaat” of schuldig dat ik er niet helemaal met mijn aandacht bij ben.
Ik schaam mij altijd heel erg als ik iets niet weet of als ik iets vraag. Ik denk dan al snel dat het een “domme” vraag is en wat zullen de mensen wel niet denken. Dit slaat nergens op, want het is ook een tekortkoming t.o.v. een ander, maar zeker ook voor mezelf.
Ook schaam ik me wel eens als ik iets eruit flap of als ik zing op straat.
Wat een goed idee Klaske! Deze zin ‘ik ben een sterke, onafhankelijke vrouw’ is een hele mooie affirmatie. Daar werken we bij Vrouwen met LEF graag mee en hier gaat enorme good spirit vanuit! Super! T.a.v. opdracht 4, als je deep down gelooft dat je ‘zwak’ bent, mag je natuurlijk niet zomaar ‘nutteloos’ genieten. Toch is dat ons inziens de bedoeling van het leven. Mildheid kan je helpen! Maar super hoor, dat je dit zo deelt. Het is zo herkenbaar voor velen. En…. lekker zingen! Dat is pas goed voor de spirit ?
Ik ben geen goede moeder is mijn grootste ‘ik ben niet goed genoeg’-overtuiging. Ik merk dat ik hierdoor mezelf en mijn omgeving onder druk zet. Ik wil het beste voor onze drie kinderen, maar lijk steeds verder af te geraken hiervan. Ik voel me schuldig en schaam me dat ik niet beter kan. Ik begin me wel bewuster te worden van patronen waarin ik nog niet de volle verantwoordelijkheid voor mijn leven neem. Deze challenge nodigt me uit opnieuw een stukje dieper te gaan en meer vanuit mijn hart, mijn essentie te handelen ipv vanuit mijn hoofd. Bedankt Esmeralda en Anselma
Lieve Katrijn, ja het moederschap is een hele mooie trigger voor het negatief geloof. Een tip die ik voor je heb, is om de aandacht meer op jouw eigen ontwikkeling te gaan richten. Een ‘bewuste’ moeder wordt een mildere moeder, die meer van zichzelf houdt. En heel fijn dat je het deelt. Veel moeders zullen hier herkenning in hebben.
opdracht 3) ik ben teveel – ombuigen tot Ik mag er zijn en ben goed genoeg. Ik hou van me zoals ik ben
*) ik ben te klein om serieus genomen te worden – ombuigen tot Ik ben het waard om serieus genomen te worden.
opdracht 4) schamen voor jojo met lijf en het gevoel dat daar bij hoort. Van krachtig en inspirerend voor anderen tot wispelturig en negatief en zonder energie.
Schamen voor de warboel in mijn huis en het gemakzucht daarover (eigenlijk schaam ik me niet, maar heb het gevoel dat anderen vinden dat ik geen goede huisvrouw ben en te makkelijk). Ik zie het als onzin om daar veel tijd in te steken omdat het een dag later weer rommel is. Dit geldt ook voor de tuin. Ik heb andere talenten en voor mijn huis heb ik een hulp zodat het nog een beetje binnen de perken blijft.
Mooie affirmaties Linda. Dank voor het delen van de schaamte. Zo herkenbaar voor velen. En zo interessant dat we ons schamen door het beeld dat wij denken dat anderen over ons hebben.
Lieve Linda, Dank voor het delen en mooi hoe je jouw negatieve geloven hebt omgebouwd naar mooie krachtige zinnen.
En wat de schaamte voor de warboel in je huis betreft: het klinkt alsof je daar hele krachtige eigen keuzes in hebt gemaakt en kijk maar eens wat er gebeurt als je je niet meer verontschuldigt voor de rommel in je huis maar iedere keer vanbinnen voelt dat het oke is zoals het is. Zeg tegen jezelf: ik ben een prima huisvrouw en ik doe het op mijn eigen manier. En ik herken het maar wat: ik ben ook van de rommel (die ik wel regelmatig helemaal opruim) en van tuinieren heb ik al helemaal geen verstand. Ik woon in een leenhuis en ik maai eens in de zoveel tijd het gras. That’s it 😉
Mooie reflecties weer allemaal?
Ik heb moeite met te geloven dat mijn negatieve geloof een illusie is! Het voelt alsof het nooit anders is geweest, alsof ik ermee besmet ben toen ik geboren werd.
Als hypergevoelig kind heb ik waarschijnlijk alles overgenomen van mijn moeder (al wijlen sinds 2002) Maar nu voel ik me weer schuldig dat ik geen eigen verantwoording neem…?
Ja, het negatief geloof kan als heel ‘waar’ aanvoelen. Vooral als je het al je hele leven hebt aangenomen als waarheid. En ja, overgenomen gevoelens van je moeder kun je ook van jezelf maken. Dit zo zien is een deel van het nemen van je verantwoordelijkheid, daarna komt er pas opening om de spirit echt terug te krijgen. Goed bezig dus Florence!
Lieve Florence, weet dat als schuldgevoel de kop opsteekt, dat dit altijd het spel is van jouw ego, van jouw onware ik. Leer contact met dat schuldgevoel te maken zonder mentaal commentaar. De kunst is aanvaarden: aanvaard alles in het NU zoals het is, ook de lastige dingen in het leven. Het feit dat je deelt en meedoet is echt weer een stap die je maakt, dus wees lief voor jezelf. En als je nooit in contact bent geweest met je essentie dan is het ook niet met een toverslag opgelost. Dat is een proces maar weet: liefde is voor iedereen weggelegd, dus ook voor jou.
Poeh, dat was confronterend toen ik de zin: ik ben het niet waard hardop tegen mezelf zei. Dit ging door merg en been. Dus opgeschreven: Ik ben het meer dan waard en hou van mij zoals ik ben! En daar ben ik trots op!
De oefeningen van gisteren hadden ook al zijn uitwerking toen ik net van werk naar huis reed. Ik merk dat ik de laatste tijd weer te veel aan het focussen ben op wat ik niet heb, in plaats van wel. Dat sluit meteen aan bij mijn schaamte. Wat heb ik niet? Huisje boompje beestje, ik ben niet in staat geweest om een liefdevol gezin op te bouwen. Mijn leven is anders gelopen dan ik had gepland en nu ben ik te oud om zelf nog kinderen te krijgen. Dit geeft me het gevoel dat ik heb gefaald, niet in staat ben mensen voor me te winnen, of iemand die voor mij durft te gaan. Familie-uitjes vind ik vreselijk, directe confrontatie met dat ik anders ben. Dit zuigt dan ook super veel energie. Nu weet ik waarom…schaamte.
Lieve Sonja, hier krijg ik kippenvel van. Ik weet niet waarom hoor. We hebben geen zeggenschap over wat ons ‘overkomt’ in het leven, waardoor het voor de meesten anders loopt dan gepland. We kunnen wel verantwoordelijkheid nemen voor gemaakte keuzes en om ‘verantwoord’ om te gaan met de stroom van jouw leven. Dat ben je waard 😉
Ik loop een dagje achter. Toch nog even een reactie nav de opdrachten. En dank anderen voor het delen van zielenroerselen. Inderdaad ontroerend en leerzaam.
Ik heb hier een stapel briefjes liggen die ik op mijn spiegel ga plakken waaronder: ik ben anders —> ik ben goed zoals ik ben, een uniek en leuk mens, of: ik ben niet goed genoeg, ik ben middelmatig —> ik ben uniek, ik ben goed zoals ik ben, ik hou van me zoals ik ben. Ik moest ook weer denken aan het woord ‘mildheid’. Vooral naar mezelf mag ik milder zijn om de spirit verder terug te brengen.
Mijn schuldgevoel concentreert zich vooral op mijn ongeduld: ik laat anderen niet uitpraten, wordt chagrijnig als het niet gaat zoals ik wil, loop te mopperen, ben lomp naar collega’s en gezinsleden. Ik heb ze nu eenmaal niet aan een touwtje en ik heb heb ook de waarheid niet in pacht! En ik schaam mij natuurlijk vervolgens over mij gedrag. Ik kom er dan op terug bij de ‘gedupeerden’ en dat helpt wel. Maar zeker mijn gezinsleden worden soms wel een beetje moedeloos ….. tenslotte schaam ik me geregeld over mijn sociale onhandigheid. Weet niet zo goed wat ik daar mee moet.
Dank weer voor deze waardevolle challenge!
Hoi: voor mij zijn de
-Ik hoor er niet bij- en
-Ik doe er niet toe-
Beperkende overtuigingen dominant
Die komen keihard binnen!!
Ombuigen naar: ik ben t waard om er te zijn en; ik ben waardevol en doe er toe
Toch voel ik dat ik dan nog iets mis: het erbij horen vind ik heel lastig: enerzijds me willen onderscheiden en mezelf mogen zijn, anderzijds erbij willen horen en dan toch niet willen conformeren
Misschien ligt daar dan toch nog iets onder? Ik ben niet goed genoeg?
Ik probeer elke ochtend ( tijdens t hoepelen) positieve affirmaties uit te spreken en positieve dagintentie te formuleren, dat helpt zeker al goed, al ben ik soms bang voor krampachtig positief denken🤔
IK HOOR ER NIET BIJ, IK BEN DOM EN IK BEN ANDERS
dit zet ik om in ik ben goed genoeg, ik ben slim en creatief, ik durf hulp te vragen ik ben wie ik ben
ik schaam mij dat ik geen engels kan verstaan en/of spreken, ik voel dan zo dom, ik heb me er nu wel bij neergelegd en vertel het ook wel aan mensen en met handen en voeten kom ik er wel, dat vertrouwen in mijzelf wil ik terug vinden wanneer ik alleen ga reizen , mijn pad naar Santiago ga vervolgen
Lieve Caroline, ik hoop dat je zonder schaamte naar Santiago gaat lopen, want met handen en voeten kom je een heel eind en je zult altijd zien dat er mensen zijn die je kunnen helpen. Maar gooi je schaamte in de prullenbak … je hoeft toch niet alles te kunnen. Kijk naar wat je wel kan en wees daar blij mee want jij kan dingen die een ander echt niet kan want we hebben allemaal onze eigen talenten en gaves. Als je nog inspiratie wilt over mijn pelgrimsreis naar Jeruzalem kijk dan op You Tube naar A million steps for love. Lieve Esmeralda
Ik ben 61 en kom uit een gezin van 9. Mijn niet ware overtuiging is; Ik ben waardeloos en ik hoor er niet bij. Ik zet dit om in : ik ben waardevol omdat ik anders ben en ik hoor er juist wel bij! Als moeder en als oma deed en doe ik het goed. Maar mijn schuldgevoel momenteel is dat ik geen werk heb en geld gewoon maar krijg. Ik ben de creatieveling van ons gezin maar ook het zwarte schaap. Ik kon heel slecht met mijn moeder : ik spiegelde wat ze bij zichzelf afkeurde en dat gaf mij een slechte start. Ik ben geslagen en het pantser wat ik daarbij opbouwde kan ik grotendeels wel weer loslaten. Maar… Mijn moeder ging weer werken na het laatste kindje en ik weet nog hoe blij ze was om weer voor de klas te staan. Komt daar mijn schuldgevoel vandaan? Hoe kom ik in mijn kracht en kan ik het gevoel van waardeloos zijn ook nu loslaten? Waardeloos en werkeloos dat lijkt ook zoveel op elkaar…
Lieve Brenda, Ik denk inderdaad dat jouw schuldgevoel met jouw moeder te maken heeft. Maar je leeft niet haar leven maar jouw leven. Er is toch niets mis mee dat jij geld hebt zonder dat je er voor werkt. Als het jouw taak is om een goede moeder en oma te zijn dan is dat toch fantastisch! Je komt in jouw kracht door oke te zijn met het leven waar jij voor kiest, wat jou vervulling geeft. Door het ego te doorzien en de eventuele pijn die er onder zit nog te helen. Dan kom je uit bij je essentie, de prachtige vrouw die je in wezen al bent. Je hoeft alleen maar contact met haar te maken want ze zit al in jou! Iedere minuut van de dag, is ze er al, maar het lukt nog niet altijd om daar contact mee te maken. Ik kom daar door te wandelen bijvoorbeeld. Dan kom ik altijd weer uit bij mijn eigen essentie waar ik mijn kracht letterlijk ervaar. Liefs Esmeralda