Op mijn dertiende liep ik op de gang van het schoolgebouw richting de kantine, toen een brugklasser riep:
‘Jéetje, wat heeft DIÉ een grote neus’.
“Het was duidelijk dat het over míjn neus ging en alle grond werd onder mijn voeten weggevaagd. Ik werd mij voor het eerst van mijn leven bewust dat er iets mis was met mij. Vanaf die dag heb ik duizenden keren met afkeuring in spiegels en etalageruiten naar mijn grote neus gekeken. Het heeft lange tijd geduurd (bijna dertig jaar!) dat ik mijn neus volledig kon accepteren zoals die is en ik kon zien dat er helemaal niets ‘mis’ was met mij.”
Dit staat op de eerste bladzijde van mijn boek dat ik aan het schrijven ben.
Het was niet een heel groot trauma, maar wel een trauma. Ik gebruik het woord trauma, omdat het een situatie betrof die mij totaal deed bevriezen en dat is de basis voor ieder trauma, hoe klein of groot ook.
Bizar hè, dat één zin van één puber, die ik niet eens kende, mijn hele leven kon veranderen. Ik voelde me vanaf dat moment lelijk, want ik had een afwijkend grote neus. Rond mijn 38ste heb ik nog serieus gedacht om iets aan mijn neus te laten doen maar toen startte ook mijn proces naar meer bewustwording en meer liefde voor mezelf.
Inmiddels houd ik van mijn neus en vind ik dat hij mij juist een karakteristiek gezicht geeft. Maar ik weet ook, door de vele geheimen die vrouwen met mij delen, dat er veel vrouwen en meisjes zijn die kampen met hun uiterlijk en er echt van overtuigd zijn dat ze niet mooi zijn, of erger, dat er iets mis is met ze.
Op ons uiterlijk zit veelal diepe schaamte en ieder gevoel van schaamte heeft zo’n extreem lage trillingsfrequentie dat het direct zorgt voor vastzittende energie. En daar worden we ziek en depressief van. Om de energie weer te laten stromen, zodat we weer volop kunnen LEVEN, is het dus belangrijk dat we de schaamte leren doorbreken. Leer te praten over je schaamte. Dat leidt tot begrip en dat zorgt er als vanzelf voor dat de energie weer in je lijf gaat stromen. Dat is de eerste stap naar heling van ieder trauma. Dat je het niet meer wegstopt, maar het zichbaar maakt.
En echt: ieder trauma is te helen. Ook grote trauma’s!