Is bij jou de cirkel rond?
Een paar weken geleden was Patty bij mij. Patty is een vriendin die al veel aan bewustzijnsontwikkeling heeft gedaan en ook leeft voor de liefde en haar waarheid, net als ik.
Ze kwam voor een 1:1 ceremonie om met een thema aan de slag te gaan waarvan ze recent had ontdekt dat er nog een grote blinde vlek op zat; namelijk de emotionele onbeschikbaarheid van haar beide ouders gedurende haar hele leven. Nu haar beide ouders (die gescheiden waren) allebei in 2023 zijn overleden, voelde ze dat ze dit thema wilde aankijken met de truffels als leermeester en mij als veilige spaceholder. Ze had het gevoel een moederschoot nodig te hebben voor dit proces.
‘Heb je het gevoel dat de cirkel rond is met je ouders?‘, vroeg ik haar tijdens het gesprek voorafgaand aan de reis.
Het was eigenlijk een retorische vraag die ze dan ook met NEE beantwoordde.
Even later vroeg ze: ‘Esmeralda. Is bij jou de cirkel rond als het om je ouders gaat en zo ja, wat bedoel je daar dan precies mee?’
Mijn ouders leven nog maar ik kan oprecht zeggen dat de cirkel met hen rond is.
Voor mij betekent dat concreet dat als ze nu zouden overlijden alles gezegd en uitgesproken is en dat het goed is als ze gaan. En hoewel ik liefdevol ben groot gebracht en veilig ben gehecht, heb ik met mijn ouders ook wel moeilijkere tijden gekend. Zeker met mijn moeder. We zijn jarenlang in een minder goede verbinding geweest, maar op een dag in 2010 heb ik ze uitgenodigd voor de koffie en heb ik ze meegenomen op mijn pad van de Liefde en alles wat daarbij hoorde.
Ik vertelde over dansfeestjes waar ik zo was thuisgekomen, maar ook dat ik naar kinky feestjes ging en in die tijd regelmatig xtc gebruikte. Het was niet makkelijk voor hen om te horen, ik was immers anders opgevoed, maar het was wel het begin van mijn persoonlijke reis waarin ik mijn ouders volledig heb meegenomen. En nog steeds vertel ik mijn ouders over mijn ‘engelenwerk’, mijn magische werk met de truffels, over de zeven sluiers, over een bezoek aan een medium etc.
Ze kunnen er niet altijd wat mee, maar ze horen het met interesse aan en ik kan na 14 jaar echt zeggen dat de cirkel rond is met hen.
Als ik het in één zin woorden mag geven zeg ik: Ik heb met mijn ouders alles uitgewerkt in dit leven en er zit geen enkele energielek meer op onze relatie; dan is voor mij de cirkel rond.
Toen ik Patty even later vroeg met welke intentie ze de ceremonie in wilde gaan zei ze: ‘Ik wil de cirkel rond maken met mijn ouders’.
Over de reis heeft Patty zelf een geweldig BLOG geschreven (zie onderaan), maar ik kan je vertellen dat ze meerdere cirkels rond heeft gemaakt in deze reis waarvan ze ruim een week later nog tegen me zei: ‘Het was mijn meest heftige en pijnlijke ervaring met de truffels maar ook de meest bevrijdende die ik tot nu toe heb gehad’.
Patty is een vrouw met LEF, dat is duidelijk, want je hebt LEF nodig om het diepe innerlijke werk te doen om met afgeronde cirkels door het leven te gaan.
Veel LEF en Liefde,
Esmeralda
PS I Heb jij nog cirkels rond te maken in dit leven en wil jij je BEVRIJDEN van de energielekken die jouw niet afgeronde cirkels je nog bezorgen? Doe dan mee met mijn 10e editie van mijn MICRODOSERINGSPROGRAMMA met als thema Samen op weg naar Bevrijding. Ik beloof je dat het een mooie feestelijke jubileum editie gaat worden.
PS II In mijn twee autobiografische boeken Het is kennelijk zo bedoeld & Soep, Seks en de Zeven Sluiers vertel ik het verhaal van mijn ouders en hoe ik door zelf het initiatief te nemen de cirkel met hen heb rond gemaakt. Beide boeken kun je via mijn website of Bol.com kopen.
PS III Vanaf het najaar doe ik weer 1:1 ceremonies. 24 uur heb ik alle aandacht voor jou en voor die thema’s waar jij de cirkel rond zou willen maken. In oktober en november geef ik mijn ceremonies in Amsterdam en we zijn bezig een mooi ceremoniehuisje te manifesteren op de plek waar we nu wonen in IJHORST. Zodra ik daar meer over weet, laat ik dat uiteraard weten.
PS IV De passie van Patty en wat zij hier komt doen is opstellingen-werk, in de breedste zin van het woord. Wil je haar ervaren als meesteropsteller? Kijk op haar website voor meer info.
| Patty’s BLOG Ik begin te ontwaken uit mijn burnout. Had ik een burnout? Ja. Mijn vuur was gedoofd. Uitgebrand. Opgebrand. Maar nooit echt helemaal uit. Daarvoor heb ik dan net te veel levensenergie. Ik had afgelopen woensdag een heftige én prachtige 1:1 truffel ceremonie gedaan bij Esmeralda Heij Ik voelde aan alles dat ik op het punt stond van een grote transformatie en dat ik dit te doen had. Een vriendin zei pas tegen me dat ik goed voor me mocht laten zorgen na het zoveelste gesprek over mijn moeheid en alle gedoe en complexiteit in mijn leven. Ik noemde een heel rijtje op met alles wat ik al had geregeld voor mezelf en mijn huishouden, eten, mijn kind. “Nee Patty, niet praktisch, emotioneel voor je laten zorgen.” “Emotioneel? Wat is dat dan? Moet ik dan gaan zitten uithuilen op de schouder van een vriendin? Wat heb ik daaraan? Uithuilen en emoties verwerken doe je toch alleen?” Ik was me er werkelijk niet bewust van wat een enorm tekort ik had gehad van mijn ouders hierin. Die eigenlijk vanaf mijn geboorte er emotioneel niet voor me waren geweest. Daarom heb ik me mijn hele leven zelf staande moeten houden. Patty regelde het wel zelf en alleen. Ik had niemand nodig. Totdat ik mijn reis begon van innerlijk werk, inmiddels zo’n 9 jaar geleden. Ik werd langzaam warmer en zachter. Ik begon te ontdooien. En toch was er nog een stuk dat blijkbaar enorm vastzat. Een gigantische blinde vlek. Die dus nu ineens duidelijk naar boven kwam, zeker na het overlijden van mijn ouders vorig jaar. Esmeralda vroeg me voorafgaand aan de ceremonie of de cirkel met mijn ouders rond was. Nee, was mijn antwoord. Ik ben nog boos. Hoe ze zijn doodgegaan (met de Duitse tv hard aan en telkens als we op bezoek waren in het hospice keek mijn moeder met een schuin oog naar de tv, terwijl elk bezoek van haar 2 dochters en kleinzoon de laatste keer kon zijn). Hoe ze hebben geleefd (uitgecheckt, mijn vader depressief, mijn moeder met haar hoofd in de wolken, niet écht aanwezig). Hoe ze allebei hun terminale status hadden verzwegen en mijn vader zelfs erover gelogen. Hoe ze mij als dochter alleen hebben laten staan mijn hele leven en nu al helemaal omdat ze dood zijn. Mijn intentie voor de ceremonie werd dan ook dat ik de cirkel rond wilde maken met mijn ouders. I did. En hoe. Ik ben echt door hele heftige shit gegaan. Ik wens het niemand toe, live of in een ceremonie. Ik heb gehuild als het kleine meisje dat haar ouders niet kon vinden. Het kleine meisje dat bezweek onder de zwaarte van alles. “Het is zoveel. Het is zoveel. Zoveel.” bleef ik maar herhalen. Hoe meer ik me eraan overgaf, hoe zwaarder het werd. “Het is te veel. Te veel. Te veel.” Het enige dat ik kon doen was me eraan overgeven. In de liefdevolle moederschoot van Esmeralda. Vervolgens gaf Esmeralda een boodschap door aan me: “Je hoeft alleen maar te kijken.” “Kijken? Kijken?! KIJKEN?! Ik zie alleen maar poppenkast. Alles is poppenkast. Alles is afleiding.” Ik raakte vol in de frustratie. Totdat ik ineens een vogel zag zitten op het balkon. Een andere kwam erbij. Ze zaten heel kalm samen op het hoekje van het balkon. Ik moest even dubbelchecken of ik niet aan het hallucineren was. “Zitten daar nu 2 vogels te chillen al de hele tijd?” “Oh ja, inderdaad”, zei Esmeralda. Ineens zag ik ze als mijn ouders. Ze zitten alleen maar rustig te zitten en te kijken. Alleen zien ze mij niet. Ze hebben mij gewoon niet gezien. Ineens zag ik het. Mijn ouders konden gewoon niet anders. En daar werd de cirkel rond. Ik kon vanuit liefde kijken naar mijn ouders. Zij hadden niet volledig het leven geleefd en niet in volle liefde. Ik mag dat anders doen in dit leven. Ik mag voluit leven. Voluit liefhebben. Vanuit mijn volle levensenergie. Mijn VUUR. (Ik ben een Leeuw, dus een echt vuurteken en daar mag ik naar leven.) Ook het verleden met de vader van mijn kind voelt rond. Dat is ook nog een heel verhaal, maar als ik alles deel uit mijn ceremonie wordt het een epistel van een uur. Dat is wellicht voor een andere keer. Dit betekent ook dat ik uit het verhaal stap. Uit het verhaal van gedoe. Uit het verhaal dat 2023 een heel heftig en pittig en zwaar jaar was voor me. 2023 was een jaar. Een levendig jaar met veel gebeurtenissen. Niet meer, niet minder. Ik kan het zien voor wat het is en dat iedereen precies zijn of haar leven heeft geleefd zoals het de bedoeling was. En ik heb er volledige vrede mee. DIT is liefde. Ik dacht ook nog dat ik door een heel stuk rouw heen moest waar ik niet aan was toegekomen. Maar ook dat voelt helemaal rustig en kalm. De dood hoort nu eenmaal bij het leven. Maar als je leeft alsof je al bijna (of liever) dood bent, dan leef je niet echt. Dus laten we in godsnaam voluit leven. In liefde. In vertrouwen. Vanuit onze eigen waarheid. Vanaf hier mag het moeiteloos gaan. Moeiteloosheid, kom ik nu achter, is echt een keuze. Ik kan kiezen om te blijven hangen in boosheid, verdriet, slachtofferschap, zwaarte, complexiteit, gedoe, worstelingen, hard werken, oude conditioneringen. Maar het is allemaal ruis. Het is allemaal poppenkast. Het leidt ons af van het werkelijke leven. Van ons hart. Van de liefde. En hoe bijzonder dat ik dit allemaal heb mogen ervaren en transformeren 2 maanden voordat ik 40 word. Alsof ik een fase heb voltooid. Alsof ik een heel nieuw leven in mag stappen. Een leven vanuit moeiteloosheid. De moeiteloosheid ontstaat als ik kies voor MIJN pad, voor MIJN waarheid. Daar waar het stroomt. Waar mijn lijf, mijn gut, mijn hart, mijn intuïtie op aan gaat. Of het nu gaat om dagelijkse dingen zoals wat ik wil eten of welk boek ik wil lezen of in het grotere plaatje over mijn werk en wat ik daarin te doen heb op deze wereld of in de liefde. Voor mij is het heel duidelijk dat opstellingen echt mijn pad zijn. Daarmee kan ik anderen laten ZIEN. Zien hoe het was, zien hoe het is en zien hoe het vanaf nu anders kan en mag. Je hoeft alleen maar te kijken. |
