Vijf dagen en vier nachten hebben wij onlangs doorgebracht in de woestijn van Marokko en voor ons was het pure voeding voor onze ziel.
Vijf dagen lang hebben we, als onderdeel van een trekkende karavaan, intens geluk ervaren. Ondanks de fysieke klachten die Esmeralda had (geschuurde billen van de kameel, blaren van het lopen ;-)) en de zandstormen die we dagelijks hebben doorstaan.
Het was voedend, omdat de ruimte en de stilte van de woestijn zorgden voor intense huilbuien (8!) bij Anselma. Die kwamen zomaar uit het niets, ze begreep er niets van, maar ze kon voelen dat er iets dieps geheeld werd en het was daarmee vooral bevrijdend.
Het was eveneens voedend om te ervaren dat de omgeving zelfs in de woestijn ieder uur anders is. Ondanks dat de woestijn bestaat uit zand en lage begroeiïng was er een enorme diversiteit. Van kale zandvlaktes, tot groene weides waar grote kudden kamelen stonden te grazen tot magische zandduinen met prachtige lage bomen (waar de hangmat van Esmeralda prima in kon hangen).
Het was voedend omdat het trekken door de woestijn Esmeralda raakte in haar nomade|pelgrim zijn. Ze wordt er nou eenmaal gelukkig van om onderweg te zijn en wederom te ontdekken dat een mens heel weinig nodig heeft voor geluk.
Voedend, om onder de magische sterrenhemel in slaap te vallen en ’s nachts wakker te worden in het licht van de volle maan, met de contouren van de duinen en de kamelen op de achtergrond.
Het was zó voedend dat we besloten hebben om volgend jaar weer naar de woestijn van Marokko te gaan. En wie weet ga jij wel mee. Deze reis wordt een onderdeel van ons aanbod bij Vrouwen met LEF en we vertellen binnenkort meer over onze plannen.
Empower yourself, you are needed!
Veel L(i)EFS,
Anselma en Esmeralda
